Silnik zaburtowy to jeden z częściej stosowanych napędów w przypadku łodzi motorowych, jachtów i innych jednostek pływających. Pozwala on napędzać łódź, gwarantując łatwą obsługę. Na rynku dostępnych jest wiele różnych modeli silników zaburtowych, jednak cechują się one podobną budową podstawową. Z jakich części składają się silniki zaburtowe i co warto o nich wiedzieć? Wyjaśniamy.
Silnik zaburtowy możemy podzielić na trzy części. Pierwszą z nich jest część górna, w której znajduje się najważniejszy element napędu, czyli silnik właściwy. Pozostałe dwa elementy to kolumna i spodzina ze śrubą napędową. Silnik właściwy i kolumnę osłania obudowa silnika, której zadaniem jest ochrona przed zalaniem wrażliwych na działanie wilgoci elementów silnika zaburtowego.
Kolumna służy w celu połączenia silnika właściwego ze spodziną; umożliwia również zamocowanie napędu do łodzi. W jej wnętrzu znajduje się wał napędowy, dzięki któremu przenoszona jest moc z silnika do znajdującej się w spodzinie przekładni. Co więcej, kolumna umożliwia transport wody do układu chłodzenia silnika. Zasysanie wody zaburtowej odbywa się poprzez umieszczone w spodzinie otwory. Poprzez kolumnę biegną także przewody spalinowe oraz przewody odprowadzające zużytą wodę, służącą w celu chłodzenia silnika.
Budowa silnika właściwego spalinowego uwzględnia:
Budowa silników zaburtowych może się różnić, co ma związek z dostępnością różnych rodzajów tego typu napędów. Wyróżniamy silniki spalinowe i elektryczne, które dobierane są m.in. pod względem wielkości łodzi oraz oczekiwanych osiągów.
Budowa większości silników zaburtowych jest podobna. Uwzględnia ona silnik właściwy, kolumnę i spodzinę. Zanim rozpoczniemy korzystanie z silnika zaburtowego, należy dokładnie zapoznać się z jego budową, zasadami obsługi, a także dowiedzieć się więcej na temat ewentualnych usterek i związanych z nimi „objawów”.